aden στο δρόμο μου πίσω από τη Φλόριντα στον Κολόμβο Ήμουν σε τρομερή ανάγνωση υλικού για να περάσει το ταξίδι 4 ωρών χωρίς να υποφέρει από πλήξη. Κανονικά θα έπαιρνα ένα περιοδικό αυτοκινήτων, ένα για τα νεότερα τεχνολογικά gadgets ή ακόμα και ένα φυλλάδιο σκουπιδιών διασημοτήτων. Αυτή τη φορά όμως, το περιοδικό Fortune έριξε την προσοχή μου. Το εξώφυλλο κατείχε ιστορίες για τους Ralph Lauren, Marc Jacobs και τους Brothers Brooks. Εργάζομαι στον τομέα που κάνω, δεν θα μπορούσα να το περάσω.
Ενώ τα άρθρα για τη Lauren και τον Jacobs ήταν εξίσου ενδιαφέροντα και εκπαιδευτικά, ήταν μια θέση με τίτλο Mass Vs. Class που βρήκα ότι είναι η καλύτερη ανάγνωση. Βασικά, η θέση του Peter Gumbel ξεπερνά την προσβασιμότητα της πολυτέλειας στις μάζες, τα τυποποιημένα εμπορικά σήματα μόδας παραβιάζουν τις αγορές χαμηλότερου κόστους και τους απατεώνες της. Έχω σαρώσει και ανεβάσει τη θέση σε μορφή PDF εδώ (δεξί κλικ, εκτός από …), ζητώ συγνώμη για την κακή ποιότητα της σάρωσης μπροστά από το χρόνο. Κάντε τον εαυτό σας μια χάρη όμως και σηκώστε ένα έντυπο αντίγραφο του περιοδικού, αξίζει τον κόπο.
Θα ήθελα να ενθαρρύνω μια συζήτηση το Σαββατοκύριακο. Ποια είναι η γνώμη σας για το θέμα; Έχει διασταλεί η αντίληψη της πολυτέλειας τα τελευταία χρόνια; Αισθάνεστε ότι τα ακριβά είδη σχεδιαστών σας έχουν γίνει κοινά;